Tür: Dram, Müzik
IMDb: 8,7
Yönetmen: Damien Chazelle
Oyuncular: Miles Teller, J.K. Simmons, Melissa Benoist
Bu tarz filmleri pek izlemesem de bu tarz düşünceleri her zaman çantamda taşıyorum. Benimsenmiş bazı durumlarda üzerine gitmek gibi güzel bir özelliğim var, bir şey olmuyorsa olmuyordur deme acizliğini hiçbir evrede kullanmıyorum/kullanamıyorum. O şeyi ben istiyorsam olacak, o kadar. Sonuçta kimse kendi bünyesine karşı evrenden asla yerine getiremeyeceği şeyleri istemiyor ki. Geçtiğimiz yıldan bize emanet çok güzel filmler kaldı, Whiplash onlardan biri, umut verici ve oldukça motivasyon arttırıcı.
Karakterlerden, O.Z'un da efsane oyuncusu J.K Simmons'a kitlendim film boyunca. Oldukça fazla beğendiğimi söylemezsem ayıp ederim. Bir pazartesi akşamı tüm pazartesilere umutla bakmayı öğreten güzel filmlerden.
Andrew isimli genç ve oldukça hırslı delikanlımızın bateri konusunda ustalaşmak pardon usta olmak için çabalamasını izliyoruz. Yeteneğinin olduğuna dair herkesin bir okey'i var fakat Fletcher hocamız hariç. Yeteneğin fazlasını daha fazla çabayla keşfettirmeye çalıştığını siz başından beri algılıyorsunuz zaten.
Kendi kendimize kuru bir aferin aldıktan sonra yaptığımız bu koca haksızlığı öyle güzel vurgulamış ki. Birisi size 'aferin' dedikten sonra her şey biter. Filmde tek bir ülkeyi baz alsalar da bence tüm dünyada en tehlike kelime 'aferin'dir. Süre boyunca temposunu hiç düşürmeyen Whiplash'ın hayran kalınacak pek çok anından sadece bazıları da şöyle;
Orkestra,
Zil,
Şarkılar,
Davul,
Zil üzerindeki kan/ter damlaları,
J.K Simmons!
Bir kaç yarım Andrew'in bakışlarında kaldı sahiden, asıl daha fazlasını başardığınızda kendiniz oluyorsunuz. Zillerin üzerindeki 'İstanbul' yazılarıyla da ayrıca göz kırpmışlar. Son 15 dakikasında kendinizi kaybederek izleyiniz..
0 Comments